سازندگان : Guillermo del Toro, Chuck Hogan

بازیگران : David Bradley, Anne Betancourt, Nikolai Witschl

خلاصه داستان :

هواپیمایی با چراغهایی خاموش به زمین می نشیند. دکتر «افریم گودوِدِر» به همراه تیم خود در نیویورک سیتی به محل حادثه فرستاده میشود. آنها ناگهان با صحنه ی ترسناک روبرو می شوند …

درباره سریال : در سال ۲۰۱۲ شبکه FX اعلام کرد که ساخت اپیزود پایلوت سریالی بر اساس مجموعه رمانی به نویسندگی گی یرمو دل تورو و چاک هوگان به نام The Strain را در دستور کار قرار داده است. دل تورو قبل از نوشتن کتاب قصد داشت از آن سریالی در ۳ تا ۵ فصل بسازد. او و هوگان در سال ۲۰۱۲ کار نوشتن پایلوت سریال را آغاز کردند و بعدتر دل تورو برای کارگردانی پایلوت سریال اعلام آمادگی کرد.پخش سریال The Strain از روز یکشنبه هفته گذشته در شبکه FX آغاز شده و در مجموع بازخورد مطلوبی داشته است. باید منتظر ماند و دید که این سریال در ادامه چقدر موفق عمل می کند.
www.naghdefarsi.com/images/stories/rooz/12/logo-trans.png    

images/stories/rooz/naghd/TheStrain/TheStrain-Poster.jpg

منتقد: James Poniewozik (تایم) - امتیاز ۷ از ۱۰ (۳.۵ از ۵)

گاهی ساختنِ سریالِ خوب بستگی به آگاهی از تفاوت بین (یک ایده‌ی) مضحکِ بد و (ایده ای) مضحک اما خوب دارد. سریال Tyrant، درامی خاورمیانه ای که پخشش ماه گذشته در شبکه FX شروع شد، از همان آغاز با کاریکاتورهایش از مردان قدرتمند عرب و قربانیانشان، جدیت تحمیلی اش و ترکیب خانواده دو سریالِ Homeland و Dynasty از هر جهت مضحک و اشتباه بود. یکشنبه همین شبکه، گویی برای جبران، سریال the strain را پخش می کند. درام خون آشامی منزجرکننده ای که همان قدر که باید، مضحک است.

images/stories/rooz/naghd/TheStrain/TheStrain-6.jpgاز چه جهت مضحک است؟ شاید تبلیغاتی که بیرون آمدن یک کرم از چشم انسان را نشان می دهند دیده باشید.آن ها زننده و ناخوشایند هستند اما در عوض تبلیغاتی صادقانه اند. The strain که از رمان هایی نوشته کارگردانِ سریال، گی یرمو دل تورو، اقتباس شده به شکل خلاقانه ای گروتسک است. سریال خون آشام هایی بی رحم دارد، یک شکارچی ارمنی پیر دارد که شمشیری عصاگونه را با خود حمل می کند و با قلبی که درون یک شیشه نگاه داشته حرف می زند، کوری استول را با کلاه گیسی نامعمول دارد و آن قدر تصاویر چندش آور از بیولوژی خون آشام ها داراست که اگر یکشنبه ها وعده های غذایی تان را با زمان پخش سریال هماهنگ کنید تا پاییز ده پوند وزن کم می کنید.

images/stories/rooz/naghd/TheStrain/TheStrain-7.jpgimages/stories/rooz/naghd/TheStrain/TheStrain-4.jpgThe strain ممکن است سریال دلخواه شما نباشد اما اگر هست، چهار اپیزودِ ابتدایی سریال آنقدر خون و خونریزی، رمز و راز و به میزان کافی جدیت دارد که شما را وادار به تماشا و لبخندهای عصبی کند. ما از فرودگاه نیویورک سیتی شروع می کنیم، جایی که هواپیمایی مربوط به پروازی خارجی از برلین فرود آمده است، ارتباط رادیوئی اش قطع شده و ظاهرا مسافرانش توسط یک بیماری مرگبار از پا در آمده اند. این موضوع توجه افریم گودودر، کارشناس بیماری های واگیر، و گروهش ( میا ماسترو و شان آستن) در مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های واگیر که به شیوع یک اپیدمی مشکوک اند را جلب می کند. خیلی زود می فهمیم که هواپیما چیزی – یا کسی – را به صورت غیرقانونی حمل می کرده که آمدنش برای یک دسته ثروتمندِ شرور در منهتن بسیار اهمیت دارد .

images/stories/rooz/naghd/TheStrain/TheStrain-3.jpgimages/stories/rooz/naghd/TheStrain/TheStrain-5.jpgThe strain از سوی کارلتون کیوز، که به همراه دیمون لیندلف از تهیه کنندگان سریال Lost بود و به تازگی سریال رازآلود و مالیخولیایی اش با نام The Leftovers از شبکه HBO آغاز به پخش کرده، به سراغ ما آمده است. مقایسه های لنون – مک کارتنی یا سینفیلد – دیوید گونه در خصوص دو مردی که لاستِ فلسفی- سرگرم کننده را به ما عرضه کردند خیلی ساده به نظر می رسد و حداقل با مقایسه این دو سریال این طور به نظر می رسد که مسئولیت لیندلف بخش فلسفی و کیوز بخش سرگرمی بوده است. The strain با کمال میل برایتان جنازه ها را کالبدشکافی می کند ولی زمان زیادی برای موشکافی معنای همه ی این ها اختصاص نمی دهد. ( صدایی روی تصویر درباره این که چگونه «عشق باعث سقوط ما می شود » پایلوت را آغاز کرده و به آن خاتمه می دهد.) دیالوگ ها همانند بی – مووی ها ( B-movie ) است مثلا « به اون حرومزاده ها بگو من دیگه کارم تمومه!» و شخصیت های مکمل با کمترین اشعه خورشید ناپدید می شوند؛ آن ها فقط حامل ویروس قسمت پایلوت the strain هستند.

چیزی که باعث تمایز the strain می شود تاکید سریال بر (رویکرد) زیست شناختی نسبت به اسطوره ای است.بدون زیاده گویی، خون آشام های دل تورو – همانگونه که عنوان سریال اشاره می کند- از لحظه ای که آلوده می شوند خیلی زیاد هم نفرین شده نیستند و سریال با جزئی نگری تغییر و تحول آن ها را به صورت چندش آور و مهیّجی به نمایش می گذارد. دل تورو کارگردانِ پایلوت سریال است که حال و هوای بصری قسمت های بعدی را هم زمینه چینی می کند: خونین، کثیف، نیازمند اسپری ضدعفونی کننده. این سریال دنیای قدیمیِ ترس از شر را با دنیای جدیدِ ترس از بیماری های واگیر پیوند داده است.

images/stories/rooz/naghd/TheStrain/TheStrain-2.jpgاین مجموعه درباره طرز فکر نیست و نباید هم باشد. استول سخت می کوشد که به the strain جدیت و اقتدار بدهد چیزی که این سریال به اندازه نیاز دراکولا به خورشید به آن نیازمند است! فیلمنامه می کوشد که برای کاراکترش زمینه مشکلات شخصی فراهم کند: زندگی مشترک اف و همسرش رو به اتمام است. او می خواهد همه چیز تحت کنترلش باشد، خیلی جدی و سخت کار می کند و هیچ وقت در خانه حاضر نیست و غیره و غیره. تمام این ها به نظر مکانیکی، تکراری و تحمیلی به نظر می رسند.

افریم شاید شخصیت مرکزی سریال باشد اما روح سریال آبراهام ستراکیان ( دیوید بردلی)، شکارچی خون آشامی که قبلا به او اشاره شد، است. او است که در تحقیقات مرکز پیشگیری بیماری های واگیر مداخله می کند و به آن ها هشدار می دهد: "زمان، ماهیت و وجود است." با لحن کریستوفر لوید در بازگشت به آینده بخوانید. The strain چندان تیزبینی، ذوق یا شاخصه های هنری والایی ندارد. این سریال فقط یک شمشیرِ عصاگونه دارد ولی می داند چگونه از آن استفاده کند.

اختصاصی نقد فارسی

مترجم: Taraneh 92

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل (از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی) بدون ذکر دقیق کلمات "منبع: سایت نقد فارسی" ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.