نقد و بررسی بازی epic skater

ساعت ها به فکر فرو می‌روم، ساعت ها خود را در دنیایی دیگر می‌نگرم. به فکر فرو می‌روم دنیایی برای خود می‌سازم. دنیایی پر از شادی، دنیایی پر از محبت، دنیایی پر از آرزو، دنیایی پر از احساسات. در آرزوهایم اسکیت سواری را می‌بینم؛ همیشه دوست داشتم با یک اسکیت همان‌گونه که در رسانه ها مشخص است بازی کنم، در خیابان ها جولان بزنم. دوست داشتم حرکت‌هایِ به اصطلاح خفن بزنم. ولی ناتوانم از این کار! خوبی دنیای بازی ها این است که می‌توانی آن چیزی که نیستی خود را در آن بیابی! روزی با عنوان موبایل و جدید Epic Skater آشنا شدم؛ قبل از انجامش خیلی ذوق کرده بودم که می‌توانم اسکیت بازی کردن را در آن بیابم. افسوس که همه‌ی آن ها آرزوئی بیش نبود و به طور کلی داشتم خودم را با یک آشغال گول می‌زدم.

بازی که نکوست از لوگویش پیداست!

نام این واقعاً حماسه است؟! من دیگر حرفی ندارم!
Epic Skater در واقع می‌خواهد به صورتی دو بُعدی و گاه‌ها سه بعدی، تصویری از یک اسکیت خیابانی را نشان دهد. درست است می‌توان حرکات مختلف و متنوعی را اجرا کرد ولی نمی‌توان آنطور که خواستنی است از آن لذت برد. شاید همان اوایل لذتی موقت گریبان بازیباز را بگیرد ولی چندی بعد هیچ علاقه ای برای انجام دادن آن ندارد؛ خسته می‌شود از این عنوان! پس از چندین مرحله، بازی یک تکنیک را به انجام دهندگان هدیه می‌دهد که در عین اوج و تنوع می‌توان آن را ارتقاء داد؛ در این‌جا بازیباز خوشحال می‌شود و چشم‌داشت هایش به این بازی بیشتر می‌شود اما تنها تنوع این بازی همین جا خلاصه می‌شود! در محیط بازی که هیچ تنوعی نمی‌توان یافت؛ همان پیاده‌رو و همان خانه ها. آغاز یک مرحله جدید مساوی است با انجام دادن دوباره همان حرکات و مواجه شدن با همان محیط ها؛ البته لازم به ذکر است که مکان موانع در این بین تغییر یافته است!

منوی آپگرید بازی.

سیستم آپگرید بازی را می‌توان از اندک نکات مثبت این عنوان نامید، چرا که همین یک نکته مثبت می تواند مخاطب را برای ادامه دادن این عنوان ترغیب کند. البته این تنوع باز هم در همان اوایل بازی میسر است؛ پس از چند مرحله و تلاش برای جمع‌آوری سکه ها از بازی زده می‌شوید، دیگر سیستم ارتقاء بازی هم نمی‌تواند شما را از انجام ندادن بازی منصرف کند! وقتی که بازی خسته کننده باشد دیگر هیچ چیزی شما را به ادامه دادن ترغیب نمی‌کند. یکی از دیگر مواردی که می‌توان به آن اشاره کرد به پایان رسیدن زود از حد بازی است؛ البته در این نوع عناوین موبایل هر چند وقت یک‌بار آپدیت هایی منتشر می‌شود که مراحل افزون تری را به بازی می افزاید.

دوبُعدی داریم تا دوبُعدی!
برای به انتقاد کشیدن سطح گرافیکیِ عناوین موبایل باید انتظارات را تا حد مطلوبی پایین نگاه داشت چرا که در این عناوین سرگرم شدن هدف است، که خداوندگار را شکر این عنوان هیچ چیز سرگرم کننده ای ندارد! تکسچر های گرافیکی نه چندان پویا در پلتفورم اندروید هر کسی را از این بازی زده می‌کند! عملا هیچ‌چیزی پیدا نمی‌شود که یک مخاطب را پایِ این بازی نگه دارد. نه گرافیک خیره کننده و سطح بالا و نه یک گیم پلی جذاب! گرافیک این بازی گاه‌ها برای به رخ کشیدن مناظر و خانه‌ها خوب عمل می‌کند ولی خیلی اوقات بسیار ضعیف است و باز هم مخاطب را زده می‌کند. حماسه‌ی یک اسکیتر، مایه‌ی شرمساری است و عملاً نمی‌توان آن را حماسه نامید.

– حماسه یک اسکیتر!
- واقعا؟

گوش‌خراش!

از لحاظ موسیقی متن می‌توان این عنوان را یکی از برترین بازی ها دانست؛ چرا که موسیقی با تم و نوای زیبایش گیمر را دعوت به شنیدن و وارد شدن به بازی می‌کند! امّا زمانی که از منو و آن موسیقی زیبایش گذر کردید، دیگر بازی رنگ بویی که حس می‌کردید را ندارد. صدای گوش‌خراش شخصیت اصلی کاری می‌کند تا از زندگیِتان پشیمان شوید. در قسمت صداها به جز چند عدد از موسیقی ها نکته‌ی مثبت دیگری نمی‌بینم!

وقت خود را تلف نکنید…

عنوان Epic Skater به هیچ وجه متنوع و در حد نامش نیست و من آن را تلف کردن بی‌خودی وقت می‌دانم. اگر می‌خواهید با بازی های موبایل وقت خود را بگذرانید حتی فکر طرف رفتن به این عنوان را هم نکنید.